آیا تا به حال برای تسکین درد دندان یا درد های عضلانی از قرص های مسکن استفاده کرده اید ؟
مدت مصرف طولانی بوده یا کوتاه؟
با تجویز پزشک به مصرف آن پرداخته اید یا نظر شخصی؟
تمایل دارید کدامین یک از قرص های مسکن را در هنگام درد استفاده کنید؟
از عوارض مصرف طولانی مدت آن ها چه میدانید ؟
نشانه های اعتیاد به مسکن ها چیست و چگونه می شود از اعتیاد به آن ها خلاص شد؟
ترامادول ، ایبوپروفن ، ژلوفن ، ناپروکسن ، پانادول ، متوکاربامول ، متادون و ... اسمای قرص های مسکن هستن که برای تسکین انواع درد ها استفاده می شوند.
مدت زمان مصرف هر کدام از انواع آن ها توسط پزشک توصیه می شود که می تواند مفید واقع شود . حال اگر سرخود به مصرف آن ها بپردازیم باید منتظر عواقب آن ها نیز باشیم که به چند مورد پر مصرف به اختصار به شرح زیر میپردازیم :
ژلوفن : نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود.
عوارض مصرف در طولانی مدت : سردرد شدید، اختلالات پوستی، اختلالات بینایی، تنگی نفس، افسردگی یا تغییرات رفتاری، اختلالات شنوایی، بی حسی یا ضعف در دست‌ها و پاها، احساس خستگی، اختلالات ادراری و افزایش وزن.
ایبوپروفن : داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی ست که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب برو ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود.
عوارض مصرف در طولانی مدت : شایعترین عواض جانبی زنگ زدن گوش، خارش، بثورات پوستی، اسهال یا یبوست، نفخ معده، سردرد، پرخاشگری، سرگیجه، سوزش معده، تهوع، استفراغ، احساس گیجی، افزایش وزن، زخم معده، تنگی نفس و آسم، تغییرات بینایی و مشکلات کلیوی و کبدی از شایع ترین عوارض جانبی ایبوپروفن به شمار می آیند و عوارض جدی آن حمله قلبی ، آسیب به DNA ، کم خونی ، افزایش فشار خون ، سقط جنین می باشد .
ترامادول : یک داروی ضددرد اپیویید است که برای تسکین دردهای متوسط تا شدید تجویز می‌شود و برای ترک اعتیاد مصرف می‌گردد.این دارو در سال 1981 توسط رومانی ساخته و منتشر شد.
عوارض مصرف در طولانی مدت : عفونت لاعلاج معده و در غیر این صورت باعث سرطان معده و یا دستگاه گوارش ، سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی، تحریک‌پذیری دستگاه عصبی، اضطراب، کاهش هوشیاری، اختلال تعادل، سرخوشی، عصبی شدن، اختلال خواب، تشنج و ضعف می‌شود.
ترامادول دارویی مسکن و شبه مورفین است. این دارو کاربرد ضد درد دارد و برای بیماران با دردهای شدید تجویز می‌شود. ترامادول به دو صورت خوراکی و تزریقی توسط افراد مصرف می‌شود. اگر این دارو به صورت تزریقی مورد استفاده قرار بگیرد اثرات سریع‌تر و شدیدتری بر بدن می‌گذارد. ترامادول نوعی مخدر صنعتی محسوب می‌شود و در نتیجه سوءمصرف آن اثراتی مشابه با سایر مخدرها نظیر، تریاک، هرویین، شیره و ... را دارد. با این تفاوت که ترامادول گیرنده‌های سروتونین در مغز را نیز فعال می‌کند و در نتیجه علاوه بر احساس آرامش و کاهش درد،فرد در ابتدای مصرف احساس سرخوشی و شادی کاذب را نیز تجربه می‌کند. ترک ترامادول که به صورت عصبانیت، تعریق، بی‌خوابی، تهوع، اسهال، لرزش اندام‌ها و توهم بروز می‌کند . بیمارانی که در مراکز بستری جهت ترک ترامادول بستری می شوند علایم خماری یا ترک غیر قابل تحمل‌تری نسبت به سایر بیماران وابسته به موادمخدر از خود نشان می‌د‌هند . استفاده بیش از حد از ترامادول می‌تواند کشنده باشد. علائمی مثل خواب آلودگی شدید، تنفس کم‌عمق، کندی ضربان قلب، ضعف، سرد شدن پوست و رطوبت آن، سبک شدن سر و حالت غش، کما و تشنج نشان دهنده این هستند که اور دوز با ترامادول در حال اتفاق افتادن است.
و به همین ترتیب اعتیاد به انواع قرص های مسکن عوارض و سختی ترک مختص به خود را دارند و نباید به یکباره ترک صورت بگیرد و مصرف قطع شود زیرا مانند تمام مواد مخدر دیگر که بر روی سیستم عصبی و اعضای بدن تاثیر می گذارند ، قطع ناگهانی آن موجب اختلال در سیستم بدن شده و خطرآفرین است.
